Afgelopen weekend zijn we wederom op Texel (net als 2010) geweest om een rondje ATB te doen, deze tocht wordt georganiseerd door HRTC Dok uit Den Helder. Op de heenweg zagen we monsieur Lely van zijn sokkel vallen, die zag een heuse twenty niner voorbij komen, hij was daar zo van onderste boven, verloor zijn evenwicht en viel. De ooo’s en de aaaa’s waren niet van de lucht, iedereen moest ff achter onze auto blijven hangen om de twenty niner te kunnen bewonderen. Waarna ze inhaalden en de duim in de lucht staken, mooi beestje. {nl} {nl}Gelukkig gaf dit verder geen oponthoud aan onze reis en arriveerden we keurig op tijd voor de boot, overvaren naar Texel, nog vlug een drankje en banaantje en we waren er klaar voor. Direct vanaf de boot gesneld over het parcours richting het bos. Eerst over een verharde weg van 7 kilometer en toen de single track op, eerst nog wiel aan wiel rijden, file op de singletrack, gelukkig vielen er al snel gaten en konden we ons eigen tempo bepalen. De single track in het bos is er eentje om van te smullen. Hierna kwam een zandweg, waar een spoortje was ontstaan door de vele passerende bikers. Inhalen kon hierdoor echter niet. {nl} {nl}Na dit stukje zandweg van een 2,5 kilometer, richting de duinen geweldig om daar te fietsen, maar goed oppassen dat je op het fietsbare gedeelte bleef, want voor je het wist zat je vast in het mulle zand. Jammer dat de lus door de slufter er dit jaar was afgelaten, dit zal waarschijnlijk om redenen zijn, om de natuur zijn rust te gunnen, of dat de totale afstand daardoor simpelweg te lang zal worden. {nl} {nl}Na de duinen, over  een gras pad richting strand, eerst nog een mulle duin beklimmen, velen deden dit lopend sommigen slaagden fietsend de top te bereiken, maar bij afdalen liep vrijwel iedereen vast met zijn voorwiel en was afstappen de enige optie. Toen over het strand, langs het water ter hoogte van de waterlijn, beetje wind tegen en de zuigende werking van het zand deed de rest. Je kan niet harder dan 12 a 13 km per uur trappen. En tevens ook nog de golven ontwijken, maakte dit alles toch een vermoeiend stukje. Aan het eind van het strand lag een paviljoen, na 28 kilometer biken waren we wel toe aan een koffie en een appeltaart met slagroom. Lekker op terras smullen, en de bediening  was ook nog eens supervlot. Dit terras verdiend toch zeker een 8,5. {nl} {nl}Na het terras weer terug op de route, eerst nog ff een fietspad en dan weer het bos door, eerst kleine bulten later bulten waar je moest werken, op zich vind ik dat niet het ergste, de afdalingen werden hierdoor ook langer je neemt zomaar vaart tussen al die bomen en dan zijn die brakes, voor mij,  toch wel ff nodig. Waar anderen zich als valken naar benden laten storten is dat toch niet helemaal mijn ding.{nl} {nl}Na het bos nog 7 km terug naar de boot, toen kwam het beste in Beloki boven drijven hij voerde het tempo op en gaf niet meer af, met een tempo van heb ik jou daar, haalden we nog net de boot van half