Als traditioneel einde van het ATB seizoen hebben we een bezoekje gebracht aan het ATB parcours te Schoorl, door de vele bosbranden de laatste tijd te Bergen, was het rondje deze winter grotendeels afgesloten ivm de bomenkap en het weer herstellen van de beplanting. Hiervoor waren wat groter machines ingezet, en kon de veiligheid van rond rijdende ATB’ers niet worden gegarandeerd. Gelukkig ging het rondje op 15 maart weer open, dus meteen de daad bij het woord gevoegd en zaterdag 23 maart moest het gebeuren. Echter naarmate zaterdag dichter bij kwam, leken de weersomstandigheden roet in het eten te gaan gooien. Gelukkig bleef het droog en op kou kun je je kleden, een extra shirt aan en een wintermuts op en klaar ben je. Met een oostenwind kracht  6 tot 7 deed dit de gevoelstemperatuur ver onder nul zakken.{nl} {nl}’s Ochtends om acht uur van Urk af, op de dijk tussen Lelystad en Enkhuizen konden we al een voorproefje van de wind zien. Lekkere schuimkoppen op de golven en basaltblokken met een bevroren laagje ijs. Na nog een uurtje rijden, arriveren we rond half tien te Schoorl, ff zoeken naar een parkeerplekje, wat zo gevonden is, blijkt na het omkleden dat we me moeten betalen. Ja zelfs hier in het rustige Schoorl, moet je betalen om te parkeren, Rick optimistisch als hij is, betaald voor 3 uur. Mo had de GPS ingesteld en we fietsen naar de berenkuil, een restaurantje tussen de duinen, alwaar de ATB route begint, we krijgen het meteen flink voor de kiezen. We komen als eerste over een open vlakte waar de wind behoorlijk vat op ons heeft. Maar na een tien minuten biken, worden we warm en hebben we niets meer met de kou te maken. Na 7 km biken passeren we het bekende fietspad, voor de verandering volgen we deze nu tot aan Bergen aan Zee, alwaar we het strand opdraaien. We fietsen naar de vloed lijn, zodat we meer grip hebben op het zand. Echter betekent dit ook met een oostenwind dat we flink wat zand tegen ons aan krijgen, de wind ook nog schuin tegen. Met om de paar tellen een windvlaag werd je termet gezandstraald, na 4 km draaien we weer de duinen in. Op het strand konden we niet harder dan 15km per uur. Zie het gastenboek voor de foto. {nl} {nl}Van het strand afkomen was zowaar nog lastiger, recht tegen de wind in, en dus veel zand in het gelaat. We hervatten de route, en zetten er flink goffie in. Met klimmetjes en single tracks is dit parcours echt een uitdaging. Als je denkt niet meer te kunnen, krijg je opeens een beklimming voor je neus, als je denkt een afdaling, krijg je opeens technische stukken. Ook komen we over paden waar de sporen van graafmachines nog in staan. Lastig rijden, 1 remedie flink doortrappen. Het rondje eindigt in een beklimming naar de Schoorlse Nok, al wie daar nog wat over heeft mag demarreren, dit gebeurt niet. Waar Leendert 10 hartslagen over heeft op het eind, komt Klaas er tien te kort. Na een kleine pauze volgt een ietwat gevaarlijke afdaling. We gaan voor het tweede rondje, het parcours is nu bekend en we gaan als een speer, maar dan met een beklimming loopt de ketting van Klaas eraf, Rick ziet dit niet en neemt de leiding die zien we pas terug op de Schoorlse Nok. De ketting lag er vlug weer op, maar het was een breek punt, je bent uit je ritme en moet dan weer opnieuw beginnen. Leendert wacht op Klaas, die zijn cadans weer gevonden lijkt te hebben. Maar door vermoeidheid schakelt hij verkeerd op een beklimming, andermaal van de fiets, voor Klaas is het welletjes, uitfietsen is nu het credo. Leendert wacht weer op Klaas en gezamenlijk bereiken ze de Nok, waar Rick nog enkele kiekjes schiet, zie gastenboek.{nl} {nl}Na de Schoorlse Nok, wordt er nog een appelpunt gegeten bij het alom bekende klimduin. Hier zullen twee van de drie ATB’ers deze zomer terug keren om er een keertje tegen op te rennen. Na een goede 36 km biken en 4 uur zijn we weer bij de auto. Die gelukkig geen geel papiertje bevat. {nl} {nl}Vervolg: Daar het weer er niet beter uit ziet deze week, wordt het ATB seizoen met een week verlengt, we gaan aankomende zaterdag naar Appelscha, revanche nemen op de vorige keer, toen leek het wel of we door de Amazone fietsten, door mangrove en waterpartijen. Toen was het niet leuk maar wel zwaar, komende zaterdag zal het parcours van Appelscha er beter bij liggen daar het al twee weken droog is.  Het ATB seizoen is dan hopelijk ten einde, want dan moet de temperatuur toch wel eens in de dubbele cijfers terecht komen. Trouwens blijft het aan de koud kant, plakken we er gewoon nog een week ATB aan vast. Desnoods gaan we in het weekend van de Amstel Gold Race, een ATB track doen in Limburg.