Ik zou nog even een verslag maken van de Ronde van Vlaanderen.Afgelopen zaterdag hebben we de tourversie van de Ronde van Vlaanderen gereden met vier mensen van onze club. Hein, Ronnie, Jan en ikke (Roelof). We waren vrijdag avond vertrokken naar ons hotel in Aalst, tien kilometer van Ninove waar zaterdag de ronde van start zou gaan. We stonden binnen drie uur voor het hotel, daar hebben we nog even heerlijk gegeten, een lekkere pasta met parelhoen. Daarna hebben we nog even nagezeten onder het genot van een glas wijn of bier.De volgende morgen zaten we om zeven uur aan het ontbijt en vertrokken we om een uur of acht met een goed gevulde buik richting Ninove. We wilden voor negen uur op de fiets zitten. Het was echter enorm druk, we kwamen er met de auto niet doorheen, voordat we de auto geparkeerd hadden was het al over half tien. Maar goed daarna lekker op de fiets, wat wel tegen viel, was het koude weer. De dag ervoor was het zonovergoten en boven de twintig graden, maar nu was het bewolkt en mistig en een graad of elf. De start verliep prima, we konden fietsend opgang komen (er waren totaal 19.000 mensen gestart) de eerste kilometers waren prima te doen, de hellingen zaten pas verder in de route. De eerste tachtig/negentig kilometer zijn we netjes bij elkaar gebleven, vanaf toen kwamen de hellingen en zijn wij, Hein en ik alleen verder gegaan. Het was een fantastische mooie tocht, een beetje Limburg omgeving maar dan met kasseien, daar ben ik niet echt voor gebouwd. Je stuitert echt alle kanten op. Bijna alle klimmen zijn geplaveid met kasseien, maar er zaten ook normale vlakke stroken met kasseien in. Net zoals in Roubaix. Vooral ook de afdalingen met kasseien, je kan je stuur niet meer normaal vasthouden en remmen is bijna onmogelijk. Maar ja al die beklimmingen moet je toch een keer hebben gereden als wielerliefhebber. Je moet toch eigenlijk mee kunnen praten in de sterke verhalen over de “muur” en andere hellingen zoals de Koppenberg, Taaienberg, Patersberg, Steenbeekdries, Molenberg, etc.Onze ervaring is dat de “muur” wel meevalt, wij konden deze prima rijden. Ik hoorde vorig jaar een keer iemand  zeggen over de “muur”, toen hij hem voor het eerst zag, “het is net of de brug openstaat”. Maar wij vonden dit wel meevallen, misschien kwam dat door het tempo, we konden maar in een slakkengang naar boven vanwege de enorme gekte, drukte en omvallende fietsers. Dit was op meer hellingen het geval, een enorme drukte, schreeuwend naar boven om op de fiets te kunnen blijven. Maar volgens mij is de Koppenberg de lastigste, maar ook deze is toch prima te doen zonder triple. Wij hebben in ieder geval genoten van deze klassieker, deze moet toch op je palmares staan. Alleen die kasseien… voor de wat zwaardere renners is dit beter te doen. Maar Parijs-Roubaix, zou niets voor mij zijn, ik heb nog meer respect gekregen voor de profs die hier kilometers lang over heen stuiteren.We konden ons na zaterdag, gister een beetje voorstellen hoe het voelt en wat er komt bij het zien van de profs. We hadden weer een mooie winnaar met Stijn de Volder. In de poll hadden de meeste mensen op Boonen gestemd maar het was toch weer “volderke” voor de tweede keer achter elkaar. Conclusie, Quickstep de koers stevig in handen gister.